Abigail brengt folders rond in de wijk, maar dan wel op haar hoofd
Voor de 41-jarige Abigail is het een dag als alle anderen. Ze heeft van tevoren al verschillende stapeltjes folders verspreid in de wijk klaargelegd en vertrekt vanaf huis met drie pakken. Twee daarvan liggen op haar hoofd, de derde stapel houdt ze in haar hand. "Het stelt niks voor hoor", zegt ze, terwijl de ene na de andere folder in de brievenbus verdwijnt.
Sinds zes jaar woont ze in Nederland. Na wat omzwervingen kwam ze vanuit Ghana terecht in Keldonk. "Ik kan niet stilzitten, dus ik wilde sowieso aan het werk gaan. Zo'n folderwijkje is echt ideaal."
Dingen op haar hoofd dragen, dat is Abigail van kinds af aan gewend. "Zo werkt dat gewoon in Ghana, dat stelt allemaal niks voor. Het doet ook geen pijn ofzo. Alleen de mensen hier zijn het niet gewend." Voor een stapeltje folders draait ze haar hand niet om, ze kan dansen met 80 kilo op haar hoofd.
Het is een kwestie van oefenen, vertelt ze: "Het is net fietsen."
In Ghana moest ze soms kilometers lopen met spullen op haar hoofd. "Hier neem ik af en toe ook mijn kind van 2 mee op mijn rug als ik weer een ronde doe." Abigail vind dit de makkelijkste manier om de folders rond te brengen, fietsen vind ze eng en ook onpraktisch. "Dan moet je de hele tijd ook die fiets op- en afstappen, hier heb ik gewoon mijn handen vrij."
In Keldonk kijken ze er inmiddels niet meer vreemd van op. "Het is zo'n lieve vrouw, ze is altijd enthousiast en vol positieve energie", zegt een bewoonster, met de folders in haar handen die ze net uit de brievenbus pakt. Een andere bewoner zwaait enthousiast naar de bezorger. "Ze is sportief, ze loopt en met die folders op haar hoofd blijft ze in vorm, ze is altijd enthousiast een voorbeeld voor de wijk."
Abigail heeft een Nederlandse man, Marnix. Hij is apetrots op haar. "Van mij hoeft ze niet te werken, maar ze wil het zelf heel graag." Abigail vult aan dat ze gewoon niet stil kan zitten. "Ik moet gewoon bewegen, leuke dingen doen, op pad gaan en ik ben heel ondernemend."
Dat weten ze ook bij de McDonalds in Uden, waar ze ook werkt. "Daar gaan ook gewoon alle dozen op mijn hoofd. M'n baas kijkt me dan wel eens raar aan, ik kan er wel om lachen."
Lees het hele bericht van Omroep Brabant »
